Бесхарактарны дзед, злая мачаха, гультайка Паша і працаўніца Даша, справядлівы Марозка... Хто іх не ведае? Казка з падобнымі героямі і сюжэтам прысутнічае ў фальклорнай традыцыі многіх народаў.
У спектаклі тэатра “Лялька” не знаходзіцца месца жорсткасці і злосці. І Марозка, у адрозненне ад свайго літаратурнага прататыпу, не забівае Пашачку. Аднак гледачу становіцца відавочным, што дзяўчынка пакарала сябе сама. Як і яе маці, што ўзрасціла дачушку ганарлівай і капрызнай. Затое Даша атрымлівае заслужаную ўзнагароду за дабрыню і працавітасць.